Η λεβάντα ήταν ευρέως διαδεδομένο φυτό στην αρχαιότητα για την παραγωγή αρωμάτων και ελαίων.
Στην Αίγυπτο την καλλιεργούσαν στους ιερούς περιτοιχισμένους κήπους στις Θήβες.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι παρασκεύαζαν από τη λεβάντα ένα αρωματικό βάλσαμο, το οποίο το χρησιμοποιούσαν στο τελετουργικό της μουμιοποίησης. Τοποθετούσαν αγγεία με άρωμα λεβάντας μέσα στους τάφους.

Λεβάντα 3.000 ετών!

Κατά τη διάρκεια των ανασκαφών του τάφου του Φαραώ Τουταγχαμών, βρέθηκε μέσα στον τάφο ένα βάζο με άρωμα λεβάντας. Σύμφωνα με αναφορές, το άρωμα ήταν έντονο αν και είχαν περάσει πάνω από 3.000 χρόνια!

Λεβάντα και Κλεοπάτρα

Η βασίλισσα Κλεοπάτρα όχι μόνο χρησιμοποιούσε άρωμα λεβάντας, αλλά η ζωή και ο θάνατος της συνδέονται με τη λεβάντα.
Η βασίλισσα των Αιγυπτίων χρησιμοποιούσε το μεθυστικό άρωμα της λεβάντας για να «ξελογιάσει» τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα αλλά και τον Μάρκο Αντώνιο, τον οποίο και …μάγεψε, κρατώντας τον στο βασίλειο της.
Σύμφωνα με προλήψεις των Ρωμαίων, πολλοί είχαν βρει φρικτό θάνατο όταν έκαναν το …λάθος να μαζέψουν λεβάντα στους κήπους της Κλεοπάτρας.
Μόνο όσοι ήξεραν πώς να αποφύγουν το δηλητηριώδες τσίμπημα του φιδιού, μάζευαν λεβάντα και επιβίωναν…
Όμως ακόμα και ο θάνατος της Κλεοπάτρα συνδέεται με τη λεβάντα.
Το φίδι που τη δάγκωσε, βρέθηκε κάτω από έναν θάμνο λεβάντας.

Λεβάντα και στο Σολομώντα

Ας σημειωθεί πως εκτός από την Κλεοπάτρα και η βασίλισσα του Σαββά χρησιμοποιούσε το μωβ λουλούδι. Μάλιστα φέρεται να προσέφερε στο βασιλιά Σολομώντα νάρδο (σ.σ. η αρχαία ελληνική ονομασία της λεβάντας) με λιβάνι και μύρο.

Διαβάστε, επίσης, γιατί οι εταίρες και οι παρθένες κοπέλες έβαζαν λεβάντα στην αρχαία Ελλάδα

Συνταγή με λεβάντα από την Αιγύπτια Βασίλισσα

Η Κλεοπάτρα είχε αντιληφθεί τις θεραπευτικές ιδιότητες και χρήσεις των ελαίων.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, εντοπίσαμε μια συνταγή για λοσιόν που χρησιμοποιούσε η βασίλισσα των Αιγυπτίων στο πρόσωπο, το λαιμό και τα ξηρά μαλλιά.
Υλικά
Τρεις κουταλιές της σούπας σησαμέλαιο
Δύο κουταλιές της σούπας ηλιέλαιο
Δύο κουταλιές της σούπας λάδι αβοκάντο
Μία κουταλιά της σούπας σιτέλαιο
Ένα ml αιθέριο έλαιο λεβάντα ή άλλο της αρεσκείας σας (πχ γιασεμιού).
Τρόπος χρήσης: Ανακατεύετε όλα τα υλικά και μετά  κάνετε μασάζ τρίβοντας καλά το σημείο του σώματος που θέλετε. Σύμφωνα με μαρτυρία, με αυτό η Κλεοπάτρα έκανε μασάζ σε όλο της το σώμα και το έτριβε απαλά με μια ξύστρα. Με τον τρόπο αυτό αφαιρούσε τα νεκρά κύτταρα και το δέρμα της παρέμενε μαλακό και υγιές!

Αφρόλουτρο με λεβάντα “δια χειρός” Κλεοπάτρας

Εκτός από τη λοσιόν, η Αιγύπτια Βασίλισσα χρησιμοποιούσε ακόμα μια συνταγή για το μπάνιο της. Διαβάστε τα υλικά και τον τρόπο χρήσης.
Υλικά
Δύο λίτρα πλήρες γάλα
250 ml κρέμα γάλακτος
Μισό κιλό μέλι
Ένα γιαούρτι πλήρες
20 σταγόνες αιθέριο έλαιο τριαντάφυλλο
20 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
Τρόπος χρήσης: Ανακατέψτε καλά όλα τα υλικά μέχρι να γίνουν ένα μείγμα. Γεμίστε την μπανιέρα με νερό και ρίξτε μέσα το θαυματουργό «αφρόλουτρο». Βυθιστείτε στη μπανιέρα για μισή ώρα και απολαύστε τις θεραπευτικές ιδιότητες όλων των υλικών.
Τα ένζυμα και το γαλακτικό οξύ που περιέχουν το γάλα, η κρέμα γάλακτος και το γιαούρτι κάνουν το δέρμα να λάμπει. Το μέλι λειαίνει την επιδερμίδα καθώς είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία, μαλακτικά στοιχεία και βιταμίνες. Τα αιθέρια έλαια βοηθούν τα θρεπτικά συστατικά να διεισδύσουν στο δέρμα και προσφέρουν υπέροχο άρωμα.
Ενώ είστε στη  μπανιέρα κάντε ελαφρύ μασάζ στο πρόσωπο και το σώμα. Μισή ώρα μετά ξεπλύνετε το σώμα με χλιαρό νερό.

Μόλις ανακαλύψατε ένα από τα μυστικά ομορφιάς της μυθικής βασίλισσας των Αιγυπτίων που …μάγεψε με τον ομορφιά της τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Αντώνιο.

Ενυδατικό μπάνιο για ξηρές επιδερμίδες

Στο διαδίκτυο βρήκαμε ακόμα μια …συνταγή δια χειρός Κλεοπάτρας, αλλά φυσικά όπως και με τις προηγούμενες, δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε την αυθεντικότητα τους, αλλά σας την παρουσιάζουμε, αν και τα βασικά υλικά παραμένουν τα ίδια.
Σύμφωνα με την τρίτη συνταγή, το ενυδατικό μπάνιο ενδείκνυται για ξηρές επιδερμίδες.
Υλικά
Τέσσερις κουταλιές μέλι
Οκτώ κουταλιές γάλα σε σκόνη
Ένα κουταλάκι λάδι αβοκάντο
Έξι σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντα
Τρόπος χρήσης: Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το μέλι με το γάλα μέχρι να γίνουν ένα μείγμα. Προσθέτουμε το λάδι αβοκάντο, τις έξι σταγόνες λεβάντας και μία κούπα ζεστό νερό. Ανακατεύουμε συνέχεια ώστε να μη σβολιάσει. Ρίχνουμε το μείγμα στην μπανιέρα τη στιγμή που τη γεμίζουμε.
Το θεραπευτικό αφρόλουτρο είναι έτοιμο!

Διαβάστε εδώ άλλες συνταγές με λεβάντα

Αγοράστε εδώ προϊόντα βιολογικής λεβάντας που καλλιεργείται στη Λούβρη Κοζάνης από το ηλεκτρονικό μας κατάστημα levantashop.gr

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στo site μας για τις ευεργετικές ιδιότητες και χρήσεις της λεβάντας, είναι για την ενημέρωση σας και δεν υποκαθιστούν την ιατρική επιστήμη. Για τυχόν προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζετε, συμβουλευτείτε το θεράποντα ιατρό σας, πριν την χρήση.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες και χρήσεις που έχει η λεβάντα, έγιναν γνωστές με το πέρασμα των αιώνων από την αρχαία Αίγυπτο και Ελλάδα στην Ευρώπη, κυρίως μετά τον 6ο αιώνα μετά Χριστό.

Τα θεραπευτικά γιατροσόφια διαδόθηκαν στο Μεσαίωνα από τους μοναχούς που καλλιεργούσαν λεβάντα στους κήπους των μοναστηριών.

Για πολλούς αιώνες η λεβάντα χρησιμοποιούνταν για τον πονοκέφαλο, την υστερία, τη νευρική ταχυπαλμία, τα αρθριτικά, το  έλκος, τους πόνους στα δόντια, τους κολικούς και τα κρυώματα.

Βότκα με λεβάντα!

Μάλιστα μια Γερμανίδα καλόγρια (1098-1179) είχε ανακαλύψει γιατροσόφι για τις ημικρανίες, με την χρήση ροφήματος λεβάντας μαζί με βότκα και τζιν ή μπράντυ. «Αφέψημα λεβάντας σε βότκα, τζιν ή μπράντυ κάνει θαύματα!» έλεγε, σύμφωνα με τις αναφορές, η καλόγρια…

Εξάλλου, η βενεδικτινή μοναχή αγία Χιλντεγκαρντ τη Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας 12ο αιώνά καλλιεργούσε λεβάντα στον κήπο της για την παρασκευή κολόνιας.
Η λεβάντα στην Αγγλία

Η βασίλισσα Βικτόρια είχε δώσει εντολή να χρησιμοποιείται λεβάντα στα ανάκτορα. Μάλιστα φέρεται να έλεγε ότι προμηθευόταν το αιθέριο έλαιο λεβάντα από μια κυρία που το χρησιμοποιούσε σαν αρωματικό και απολυμαντικό.

Λεβάντα και ιατρική

Ο Ζαν Βαλνέ χρησιμοποιούσε εκτεταμένα αρωματικά φυτά για τις αντισηπτικές και επουλωτικές τους ιδιότητες. Ως προς τη λεβάντα διαπίστωσε ότι το ως αιθέριο έλαιο σκοτώνει τον βάκιλο της φυματίωσης σε αραίωση 0.2% και τον σταφυλόκοκκο σε 4.5% καθώς επίσης το βάκιλο του τύφου 4.5% και τον βάκιλο της διφθερίτιδας σε 5% και συνιστούσε να ψεκάζεται λεβάντα σε αραίωση 2% για απολύμανση θαλάμων ασθενών, χειρουργείων και κλινικών.

Ως γιατροσόφι η λεβάντα χρησιμοποιήθηκε για τα αρθριτικά, την κόπωση και τον πονοκέφαλο.

Στην Αγγλία χρησιμοποιήθηκε το αφέψημα της λεβάντας για τον πονόλαιμο, πονόδοντο και για την καρδιά.

Η βασίλισσα Ελισάβετ Α’ της Αγγλίας έπινε τουλάχιστον 10 φλιτζάνια αφέψημα λεβάντας επειδή έπασχε από ημικρανίες και για να ηρεμεί τα ευέξαπτα νεύρα της.

Την ίδια περίοδο λεβάντα έπινε για τις ημικρανίες και ο Λουδοβίκος 14^ος στη Γαλλία.

Η λεβάντα ήταν αγαπημένο φυτό για τους Χριστιανούς της εποχής, καθώς θεωρούσαν ότι η λεβάντα προστατεύει από το κακό.

Κατά την διάρκεια μεγάλου λοιμού στο Λονδίνο του 17ου αιώνα, πίστευαν ότι ένα ματσάκι λεβάντας, που το έδεναν στον καρπό του χεριού τους, τους προστάτευε από την αρρώστια.

Στην Αγγλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι ερωτευμένοι αντάλλασσαν άνθη λεβάντας ως σύμβολο αφοσίωσης.

Επίσης, ήταν έθιμο να αρωματίζουν τα ρούχα γάμου με λεβάντα
Τον 19ο αιώνα κάθε κυρία είχε μαζί της ένα φιαλίδιο λεβάντας σε περίπτωση λιποθυμίας.
Ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα φυτά σε παρτέρια κατά την περίοδο Τύδορ όσο και κατά τους ελισαβετιανούς χρόνους.

Η λεβάντα στη Γαλλία

Αποτελεσματικά χρησιμοποιήθηκε η λεβάντα κατά της πανούκλας τον 17^ο αιώνα και στη Γαλλία.

Ειδικότερα, μια μεγάλη πανούκλα είχε πέσει το 1630 στην Τουλούζη της Γαλλίας. Τέσσερις κλέφτες λεηλατούσαν την πόλη χωρίς να αρρωσταίνουν. Όταν τελικά τους πιάσανε, ο δικαστής αποφάσισε να αλλάξει την θανατική τους καταδίκη αν αποκάλυπταν το μυστικό των συστατικών του μυστηριώδους αφεψήματος το οποίο τους έδωσε ανοσία από την αρρώστια.

Η φόρμουλα αυτή σήμερα είναι γνωστή ως «Το ξύδι των τεσσάρων κλεφτών» η οποία από αποτελείται ξύδι εμποτισμένο με θυμάρι, λεβάντα, δεντρολίβανο και φασκόμηλο. Εκατό χρόνια αργότερα η πανούκλα χτύπησε ξανά στην Μασσαλία. Τότε οι βοτανολόγοι πρόσθεσαν και ένα πέμπτο συστατικό το σκόρδο.

Τον 19ο αιώνα ένας γάλλος αποστάκτης της φόρμουλας πούλησε αυτή τη φόρμουλα σε μοναχούς, ιερείς και γιατρούς. «Πιες στο με άδειο στομάχι το πρωί, τρίψε τους κροτάφους σου μ’ αυτό και βρες έξω στην ηρεμία και συνάντησε αρρώστους».

Εξάλλου, ήδη από τον 16ο αιώνα η λεβάντα χρησιμοποιούνταν στη Γαλλία για τη πρόληψη μολύνσεων.
Οι αρωματοθεραπευτές στην πόλη Γκρας της Γαλλίας έφτιαχναν γάντια από δέρμα ζώου και τα αρωμάτιζαν με αιθέριο έλαιο λεβάντας, όταν ξέσπασε επιδημία δεν προσβλήθηκαν. Έτσι γλύτωσαν από την επιδημία χολέρας που είχε ξεσπάσει τότε.
Στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο

Κατά την διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου πολέμου το αιθέριο έλαιο της λεβάντας χρησιμοποιήθηκε ως αντισηπτικό στα τραύματα των στρατιωτών.

Ειδικότερα, ο Γάλλος γιατρός Τζιν Βαλνέτ χρησιμοποίησε αιθέριο έλαιο λεβάντας για να γιατρέψει πληγές και τραύματα των στρατιωτών κατά τη διάρκεια του Α’ παγκόσμιου πολέμου.

Επίσης, η λεβάντα ήταν γιατρικό στην αντιμετώπιση χρόνιων δερματικών παθήσεων, ενώ χρησιμοποιούνταν για να απολυμαίνουν τους τοίχους και τα πατώματα.

Στα ευρωπαϊκά σπίτια άπλωναν λουλούδια στο δάπεδο του σπιτιού για να διώχνουν τα έντομα. Επίσης, κρεμούσαν στα δωμάτια βαμβακερά σακουλάκια με κουρελάκια βουτηγμένα στο αιθέριο έλαιο λεβάντας για να διώχνουν τις μύγες και τους σκόρους.

Στις αρχές του περασμένη αιώνα ο Leclerc διαπίστωσε ότι η λεβάντα «αμβλύνει την ευαισθησία στον πόνο» και καταπολεμά τον πυρετό.

Επίσης, διαπιστώθηκε ότι η λεβάντα είναι τονωτική και καρδιοτονωτική σε υψηλές δόσεις. Επιπλέον συνιστάται για τις λοιμώξεις των γαγγλίων που οφείλονται στην φυματίωση και για την αναιμία που οφείλεται σε έλλειψη σιδήρου και για τη λευκόρροια.
Κατά τον 20ο αιώνα με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης μειώθηκε η χρήση της λεβάντας ως θεραπεία. Όμως συνέχισε να κρατά το κύρος της στον απλό κόσμο. Γι’ αυτό η χρήση της επεκτάθηκε σε αρώματα, στην χειροτεχνία, στα ποτ πουρί, και στα αρωματοθεραπευτικά εργοστάσια.

Αρωματοθεραπεία

Μετά την ανάπτυξη της ιατρικής και της φαρμακολογίας η λεβάντα έχασε την θέση της ως επίσημο γιατρικό σε πολλές παθήσεις, αν και παρέμεινε θαυματουργό γιατροσόφι για τον απλό κόσμο.

Όμως το μοναδικό του άρωμα με τα θαυματουργά φυσικά συστατικά, δεν ξεχάστηκε. Αντίθετα αξιοποιήθηκε από την αρωματοποιία, καθώς αποτελεί συστατικό σε πολλά αρώματα.

Κατά την δεκαετία του ’20 ο Γάλλος φαρμακοποιός Ρενέ Γκατφοσέ έκαψε το χέρι του ενώ εργαζόταν στο εργαστήριο του. Αμέσως έβαλε το καμένο χέρι σε ένα μπολ με αιθέριο έλαιο λεβάντα για να ανακαλύψει ότι ήταν γιατρικό. Ο πόνος σταμάτησε, ενώ δεν έμεινε σημάδι καψίματος.

Αυτή η ανακάλυψη τον οδήγησε σε νέα πειράματα ώστε σταδιακά η λεβάντα και άλλα αρωματικά φυτά να χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη αρωματοθεραπεία.

Επίσης, ακολούθησαν αλλεπάλληλες κλινικές μελέτες μέχρι και σήμερα σε πανεπιστήμια και νοσοκομεία που αποδεικνύουν στην πράξη τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει η λεβάντα.

Διαβάστε περισσότερα για την ιστορία, τις θεραπευτικές ιδιότητες και τα είδη της λεβάντας πατώντας εδώ